Jenot (nyctereutes procionoides)
To ssak pochodzący z rodziny psowatych, który na teren Polski trafił z dalekiego wschodu. Zwierzę zostało sprowadzone na tereny Białorusi z przyczyn hodowlanych. Po okresie II wojny światowej jenot został wypuszczony na wolność w ramach eksperymentu ? zdolności adaptacji tego gatunku do warunków europejskich. Okazało się, ze doskonale się czuje nie tylko na terytorium Białorusi, ale także Polski, Niemiec, Austrii czy też Szwecji.

Charakterystyka jenota
Budowa ciała jenota przypomina budowę szopa. Ma długie i gęste futro, o kolorze szaro ? czarnym, a ciało jest zakończone puszystym, aczkolwiek krótkim ogonem. Uszy jenota są prawie niewidoczne w bujnym, srebrzystoszarym futrze. Charakterystyczną cechą są bokobrody, które wyrastają jenotom z policzków. Jeśli chodzi o wagę jenotów, to pies waży do 8,5 kilograma, natomiast suka do 5,5 kilograma co sprawia, że zwierzęta te są mniejsze od lisów.
Stylem życia można je porównać do lisów ? żyją w norach i jamach, a często również w kryjówkach nieopodal rzeki. Jenoty są ssakami prowadzącymi nocny tryb życia, odżywiającymi się zarówno zwierzętami, roślinami jak i padliną. Warto zaznaczyć, że na przełomie grudnia i stycznia zapadają w sen zimowy.
Rozmnażanie
Okres godowy przypada na miesiąc po przebudzeniu jenotów ze snu zimowego. Ciąża trwa około 2 miesięcy, gdzie suka może mieć do 14 szczeniąt w miocie. Szczenięta są zdolne do samodzielnego życia po okresie 6 miesięcy, natomiast już po 10 są zdolne do rozmnażania. Jako, że są to małe ssaki, grozi im wiele niebezpieczeństw ? najwięcej ze strony lisów, orłów i innych ptaków drapieżnych.
Polowanie
Na jenoty polowanie jest dozwolone od 1 lipca do 31 marca. Jednak nie urządza się specjalnych polowań na te zwierzęta ? często są zdobyczami ?przy okazji? polowania na zwierzynę grubą.
Słowniczek:
suka ? samica
pies ? samiec
kita - ogon
bokobrody ? włosy wyrastające z boków głowy jenota